พระเจนดุริยางค์ประเทศไทย รวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย เป็นประชารัฐ ผไทย ผองไทย ทุกส่วน
(ประเทศไทย มีคนไทยหลายเผ่าพันธ์มาหลอมร่วม กันในแผ่นดินเดียวกัน เป็นรัฐแห่งประชาชาติ ของ ประชาชนชาวไทย ในทุกๆที่ของประเทศไทย โดยไม่จำกัดศาสนา) อยู่ดำรงค์ คงไว้ได้ทั้งมวล ด้วยไทยล้วนหมายรักสามัคคี (จะอยู่ได้คง เพราะจากด้วยคนไทยทั้งหลายนั้นมีความสามัคคี)
ไทยนี้รักสงบ แต่ถึงรบไม่ขลาด (คนไทยเรานี้มีนิสัยอย่างหนึ่งคือไม่ชอบรุกรานใคร อยู่อย่างเรียบง่าย แต่ถ้ามีเหตุแห่งการถูกเอาเปรียบเมื่อไร ก็จะไม่ยอมจะต้องต่อสู่ให้ถึงที่สุด และในสภาวะการส่งครามก็จะไม่ครั่นคราม ต่อความตาย ) เอกราชจะไม่ให้ใคร่ข่มขี่ สละเลือดทุกหยาดเป็นชาติพลี (คนไทยชอบความมีอิสระภาพ ไม่ชอบอยู่ใต้อาณัติใคร และพร้อมที่จะยอมตายเพื่ออิสระภาพแก่หมู่เหล่าไทยนั้นได้ทุกเมื่อ) เถลิงประเทศชาติไทย ทวีมีไชย ไชโย (ได้เป็นประเทศได้โดยสมบูรณ์ ชนะทุกข์ภัยต่างๆ ได้อย่างยิ่ง เจริญยิ่งได้ดีในกาลต่อไป)
เนื้อร้อง หลวงสารานุประพันธ์, พ.ศ. 2482
ทำนอง พระเจนดุริยางค์, พ.ศ. 2475
ประกาศใช้ พ.ศ. 2477 (ทำนองและเนื้อร้องเดิม)
พ.ศ. 2482 (เนื้อร้องปัจจุบัน)
จาก พ.ศ.2475 มาจนถึงปัจจุบัน พ.ศ.2552 ประชาธิปไตย พร้อมเพลงชาติไทย และประชาชนคนไทย ได้ผ่านร้อนผ่านหนาวมาแล้ว 77 ปี ภายใต้รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย ที่ผ่านการแก้ไข มาหลายๆครั้ง บางครั้งแก้โดย กลุ่มคนบางกลุ่ม โดยมีการแก้ไขโดยตรงจากประชาชน ล่าสุดเมื่อ ปี พ.ศ.2540 ภายหลังได้มีการแก้ไขโดยคณะปฏิวัติอีกเป็นรัฐนูญปี พ.ศ.2550 และยังจะคงแก้ไขต่อไป ตราบใดที่ยังคงไม่ยึดเอา ประชาชนเป็นหลักสำคัญสำหรับการพัฒนาประเทศ และคงยังรักษา ไว้ซึ่งธุรกิจ และกิจการของพวกพ้อง ตราบนั้นเรา (คนไทย)คงต้องมีรัฐธรรมนูญ ฉบับ ที่ต้องแก้ไขไม่รู้จบเป็นแน่ จากเพลงชาติไทยที่ได้ทำการแต่งทำนองไว้ตั้งแต่ปี พ.ศ.2475 และเนี้อร้องไว้ตั้งแต่ พ.ศ.2482 นั้นสามารถชี้ให้ทราบถึงความเปลี่ยนแปลงของชาติได้ ด้วยปัจจุบันนี้ได้มีความแตกแยกทางความคิด กันมาก หลายก๊ก หลายเหล่า และเริ่มแตกสามัคคีขึ้นเรื่อยๆ ความเป็นชาติรัฐไทย นั้นก็ย่อมเจือจางลงไป
จนในที่สุดจำต้องแตกหัก เพราะความแตกต่างที่ไม่สามารถ จะตกลงกันได้ จากเหตุผล หลายๆสาเหตุ และประการสำคัญ คือ ประชาชนไทย จะถูกแบ่งแยก จากการปฏิบัติที่มีสองมาตรฐาน ที่เกิดจากความไม่เป็นธรรม ของ เจ้าหน้าที่รัฐ หรือจาก การปฏิบัติโดยการเลือก เหล่านี้เป็นสาเหตุอันสำคัญ ที่ทำให้ความเป็นลักษณะพวกพ้องจำต้องลดน้อยถอยลง กลายเป็นพวกเขาพวกเรามากๆยิ่งขึ้น
รัฐบาลจำต้องรีบดำเนินการ ให้หลอมรวม ความปรองดอง ลดการปฏิบัติ สองมาตรฐาน ส่งเสริม นโยบายภาครัฐในการพัฒนา ให้เข้าถึงและเข้าใจปัญหา ของ ประชาชนชาวไทย ส่วนใหญ่ ของประเทศ และส่วนย่อยของประเทศ ว่าเขาต้องการอะไร ไม่ใช่ว่าเขาต้องการน้ำ แต่รัฐยังแต่ดื้อดึงจะแจกแต่ผ้าห่มไปให้ หรือ ชุมชนเขาต้องการความสงบความมีมาตรฐาน เดียวกัน เขาไม่เชื่อถือภาครัฐ จะต้องแก้โดยใช้หลักรัฐศาสตร์ ไม่ใช้หลักกลไก นิติศาตร์แต่เพียงอย่างเดียว หรือจะเอาหลักความมั่นคง เข้ามาจัดการเพียงอย่างเดียว รัฐควรใช้หลักการประนีประนอม ผ่อนหนักเป็นเบา ไม่เลือกปฎิบัติ ส่งผู้ที่มีความรู้ความสามารถเข้าทำหน้าที่ นึกถึงความเป็นคนไทยเหมือนๆกัน ต่างแต่ การนับถือศาสนา และ ความคิด แต่ก็ยังมีความเป็นคนไทย อยู่ในประเทศไทย เช่นกัน รัฐควรเคารพ กติกา ทางสังคม และเคารพในการตัดสินใจของประชาชน พวกท่านที่ทำหน้าที่ข้าราชการ หรือเป็นผู้ยิ่งใหญ่ทั้งหลาย ไม่ใช้พวกท่านจะเป็นเจ้าของประเทศแต่เพียงฝ่ายเดียว เห็นใครทำอะไรไม่เข้าตา ก็จะเขี่ยงทิ้ง เหมือนที่ทำกันมากับผู้นำของประเทศไทยในอดีตหลายๆท่าน ผู้ที่มีอำนาจในประเทศไทย ท่านจงสำเนียกด้วยว่า ที่ประเทศไทยนี้ประชาชนเป็นใหญ่ เป็นของคนไทยทุกส่วน จะอยู่ได้ก็เพราะคนไทยส่วนใหญ่เอาด้วยเท่านั้น ฉะนั้นท่านจงสมควรระวังให้จงหนัก อย่าประมาท เพราะถ้าท่านไม่ระวังแล้ว ประเทศไทยอาจจะไม่รวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทยก็ได้ ใครจะไปรู้
บทความ
