วันอังคารที่ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2552
ขอให้คนไทยจงเจริญ
ในวาระดิถี ขึ้นปีใหม่ ให้ชาวไท ทิ้งทุกข์ สนุกสนาน ทิ้งเกลี่ยดทิ้งศัตรู ทิ้งภัยพาล
ขอให้สำราญ เป็นสุข สวัสดี ตลอดปี ๒๕๕๓ ด้วยกันเทอญ
ขออวยพร ให้ทุกๆ ท่าน ที่เป็นคนไท และผู้เข้าใจภาษาไท และพูดภาษาไทได้ ด้วยใจจริงโดยกระผมขออวยพร ให้กันและกันเอง อย่างนี้ ก็คงไม่ผิดอะไรใช่ไหมครับ เพราะเป็นการแสดงให้เห็นถึง
ความหวงใย และอาทร กันในหมู่คนไท ไม่เฉพาะคนไทในประเทศไทย อย่างเดียว ขอให้รวมไปถึง พี่น้องไทที่ ประเทศอื่นด้วย
เช่น ในพม่า และ ในมนฑลยูนานประเทศจีน และ เพือน รัก ชาวลาว ด้วย ในฐานะ ญาติมิตร ชิดเชื้อกันมาอย่างยาวนาน
ขอให้ปีใหม่นี้เป็นปีแห่งความสุขและสันติอย่างแท้จริง ขอความสมานฉันท์ และ ความเท่าเที่ยมกัน จงบังเกิดขึ้น ขอความยากแค้นใดๆของ ชาวนาชาวไร่ จงคลีคลาย ขอให้พวกที่ชอบทำนาบนหลังควาย และหลังคน ต่างรู้สำนึก และเลิกปฏิบัติเสีย ขอโอกาส ในการลืมตาอ้าปาก แก่ผู้ที่ยากไร้ จงได้รับความเท่าเทียม และมีปัญญา หาหนทางแห่งความสุขแก่ชีวิต โดยการไม่เบียดเบียนผู้อื่นเถิด
การขอเป็นอาการแห่งการหวัง แต่ถ้าหวังอย่างเดียวอย่างนี้ คงจะได้ยากหากไม่ปฏิบัติเหตุให้สมกับการที่จะได้รับผล ที่ตนปราถนา
กระผมจึงได้เขียนบทความเหล่านี้มา หวังได้ว่าเป็นทางสีทองส่องอำไพ คือการกระทำการใดๆ แล้ว ขอให้ท่านแนวแน่ในหนทางจักทำได้ มีสติระลึกอยู่กับตัวไป ทั้งกับใช้ปัญญาหาความจริง นี้เป็นการทำชีวิตให้คลายทุกข์ ทำให้สุขโดย ศิลปศาสตร์ โดยรูปธรรมได้
ศาสตร์แห่งศิลป์ ศิลป์แห่งศาตร์ ให้นำใช้ ชีวิตนี้จะมีค่าได้เป็นอนันต์
ท้ายนี้ กระผมขอส่งความสุขกับภาพ กาลเล่นกลองยาว ของเก่าของชาวไท ครับ
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น