วันจันทร์ที่ 12 เมษายน พ.ศ. 2553
นิทานก่อนนอน เจ้ามดแดง กับ เทวดากบ
กบตัวหนึ่ง วนอยู่ในกะลาที่เชื่อว่าตัวมันเองนั้นเป็นหนึ่งเดียวที่ประเสริฐที่สุด สัตว์ตัวอื่นใดที่อยู่ร่วมกะลาเดียวกับมันจะใหญ่กว่ามันไม่ได้ โดยเฉพาะเจ้ามดแดงที่อยู่ศัยในกะลานั้นด้วยแล้วโดนมันกล่อมโดยสั่งสอนอย่างฝังหัวให้นับถือเจ้ากบ อย่างเป็นเทวดา เนื่องด้วยเห็นว่ากบสามารถปิดฟ้าปิดฝนได้ จะเป็นวันหรือคืนเจ้ากบสามารถควบคุมได้ทั้งหมด เหล่ามดแดงในกะลานั้นมันยอมมอบตัวและใจให้กบจับกินเป็นอาหารและควบคุมทุกอย่างเบ็ดเสร็จ เพราะไอ้เจ้ากบมันคิดผิดไปว่ารูกะลาคือพระอาทิตย์และมันก็สามารถควบคุมอะไรก็ได้แค่ทำตัวให้พองปิดรูกะลานี้เสีย ทุกอย่างก็มืดมนอนธการ และถ้าเจ้ามดแดงตัวใดที่รู้ว่าบนกลางกะลาเป็นแค่รูเจ้ากบก็จับกินจนหมด โดยไม่มีมดตัวไหนรอดพ้นกะลามันไปได้ และมันก็คิดไปมันนี่ยิ่งใหญ่เสียเหลือเกิน
แล้ววันหนึ่งมันเป็นเวลาเที่ยงตรงพอดี มีฝูงโคผูงใหญ่ผ่านมาเพื่อเลมหญ้า แล้วโคตัวหนึ่งได้เกิดสดุดกับกะลาในนั้นพอพี มีเหตุให้กะลาใบนั้นเปิดออกมดแดงถึงกับช็อค......เพราะแสงแดดตอนกลางวันทำให้โลกโดยรอบสว่างไสวสวยงาม กว้างใหญ่นอกเหนือกว่ากะลาที่มันเคยอยู่และถูกกดขี่จากเจ้ากบ โดยเจ้ามดแดงนั้นพร้อมใจกันปรึกษาและพร้อมกันหนี เจ้ากบตัวนั้นเห็นแล้วก็กลัวจะเสียผลประโยชน์จากการที่มดเหล่านี้ไม่อยู่ในโอวาสอีกต่อไปแล้ว จึงทำการคำรามและข่มขู่ต่างๆนาๆพองตัวและจับเจ้ามดแดงกินเป็นจำนวนมาก สุดท้ายเจ้ามดแดงกลุ่มเล็กๆเหล่านั้นได้รู้ว่าถูกเจ้ากบหลอกลวง ทำให้มันทนไม่ได้อีกต่อไปกับความไม่เป็นธรรมที่มันได้รับมานาน เหล่าเจ้ามดแดงจึงตัดสินใจเข้าทำการต่อสู่กับเจ้ากบอย่างตะลุมบอน ในเวลาเดียวกัน งูและสัตว์อื่นๆได้ยินเสียงอันยิ่งใหญ่ของเจ้ากบ ก็ต่างเริ่มจับตามามองไปที่ตัวกบตัวนั้นอย่างแปลกประหลาด เพราะว่าธรรมดาแล้วสัตว์ที่อ่อนแอ อย่างกบจำเป็นต้องหลบในรูอย่างเงียบๆตามธรรมชาติถึงจะปลอดภัย แต่เนื่องด้วยอาการอยู่ในกะลามานานจึงทำให้ตัวมันคิดว่าไม่มีใครสู่มันได้ เลยถือดีอวดเก่งคิดอาจหาญ คำรามด้วยเสียที่มันคิดว่ามันเป็นสิ่งที่น่ากลัวที่สุด สุดท้ายในความดุและความโลภของมัน ทำให้เหล่ามดและสัตว์ต่างๆข้างนอกกะลาโดยไม่จำกัดพันธุ์ใดเห็นความไม่เป็นธรรมจึง เข้าต่อสู้ร่วมกับมดแดงในกะลาที่เคยถูกเจ้ากบกดขี่มานานเหล่านั้น และร่วมกันเข้าทำร้ายและกัดกินกบตัวนั้นเป็นอาหารลงในที่สุด นิทาน(อีกบ)เรื่องนี้ เอาไว้อ่านให้เด็กๆ ก่อนเข้านอน และสอนให้รู้ว่าฟ้าไม่อาจกั้นด้วยมือฉันใด รูกะลาก็เป็นรูกะลาไม่ใช่พระอาทิตย์ฉันนั้น เมื่อความจริงปรากฎออกมาแล้วจำต้องปรับตัวให้ทันต่อสถานะการณ์หาทางเอาตัวรอดจะเป็นผลดี ถ้ายังไม่หยุดความโลภ ตั้งสติอะไรไม่ได้ ก็ต้องมีผลลัพธ์เป็นแบบอย่างเจ้ากบตัวนี้ล่ะน้าาาาาาา......................
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น